„...historia sztuki nie jest tylko historią dzieł, ale również ludzi. Dzieła sztuki mówią o twórcach, pozwalają poznać ich wnętrze i ukazują szczególny wkład każdego z nich w dzieje kultury.” Jan Paweł II, List do artystów
Począwszy od reformacji, poprzez oświecenie aż po wiek XX i chwilę obecną daje się zaobserwować pęknięcie i rozdział głównego nurtu sztuki zachodniej i sztuki sakralnej. Stopniowo obydwa te obszary oderwały się od siebie zupełnie. Separacja ta nastąpiła ze szkodą dla sztuki sakralnej. Jej twórcy zrezygnowali z ogromnego potencjału nowych środków wyrazu, jakie niesie ze sobą sztuka współczesna. Jednocześnie zespolenie idei artystycznej awangardy z zaangażowaniem sztuki w liberalno-lewicowe przemiany kulturalne ugruntowało fałszywe przekonanie, jakoby nowe obszary sztuki były zarezerwowane tylko dla tej opcji światopoglądowej. Dzisiejsza sztuka sakralna wydaje się być odwrócona plecami do współczesnej kultury i głęboko nieadekwatna do zmieniających się potrzeb odbiorców.
Jest to problem złożony, mający wiele powodów zaniechań i w rezultacie skostnienia. Galeria Współczesnej Sztuki Sakralnej od samego początku swojego istnienia pokazuje twórczość artystów , którzy mają znaczący, indywidualny wkład w wielowiekową tradycję kultury chrześcijańskiej . Twórczość młodych artystów skupionych w postdyscyplinarnym projekcie WYSOKA KULTURA dowodzi, że nowoczesna sztuka sakralna jest możliwa. Sztuka otwierająca naprawdę teologiczną, czerpiąca z tradycji, a zarazem posługująca się pełnym spektrum artystycznych środków wyrazu właściwym sztuce najnowszej.
Na wystawie obok malarstwa i obiektów rzeźbiarskich prezentowane sąwideoinstalacje, sztuka sieci, oraz dokumentacje licznych działań realizowanychw różnych mediach artystycznych.Intermedialnym dopełnieniem ekspozycji jest eksperymentalna muzyka sakralna.
Zdjęcia z wernisażu wystawy, który odbył się 8 listopada (czwartek) 2012 roku, o godzinie 18:00: